Ortaokul 6.Sınıf Öğrencilerinin Matematik Problemi Çözme Öz Yeterliklerinin İncelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.12528898Anahtar Kelimeler:
matematik eğitimi, öz yeterlilik, problem çözme tutumuÖzet
Bu araştırmada, ortaokul 6. sınıf öğrencilerinin matematik problemi çözme tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli yöntemi kullanılmıştır. Bu amaç doğrultusunda, farklı okul türlerinde öğrenim gören 56 kız,39 erkek olmak üzere toplam 95 gönüllü altıncı sınıf öğrencisine ulaşılmıştır.6.sınıf öğrencilerinin problem çözme tutumlarına yönelik 19 maddeden oluşan 5’li likert tipi ölçek uygulanmıştır. Ölçek iki boyutlu olup ilk boyutunda yer alan 10 madde problem çözme ile ilgili hoşlanım boyutu faktör 1, ikinci boyutunda yer alan 9 madde ise öğrencilerin problem çözerken öğretim boyutu faktör 2 olarak kodlanmıştır. Çalışmanın sonucunda matematik problemi çözme tutum ölçeği ortalama puanlarının cinsiyetleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. Öğrencilerin matematik problemi çözme tutum ölçeğine ait faktör 1 puanları ile cinsiyetleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığı (p>0.05), faktör 2 puanları ile cinsiyetleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olduğu (p>0.05) saptanmıştır. Öğrenci tutumlarının belirlenmesi dışında öğrencinin matematik ve problem çözme ile ilgili olumsuz tutumlarının niçin oluştuğu araştırılabilir.
Referanslar
Adal, A.A. ve Yavuz, İ. (2017). Ortaokul öğrencilerinin matematik öz yeterlik algıları ile matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişki. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 3(1), 20-41.
Aksu, H.H. (2008). Öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz-yeterlilik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 161-170.
Altun, Murat. (1995). “İlkokul 3., 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Davranışları Üzerine Bir
. Çalışma”. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Aydoğdu,M.&Ayaz,M.F.(2008).Matematikte Öğrencilere Problem Çözme Yeteneğinin Kazandırılması.Elazığ:Fırat üniversitesi
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: Freeman.
Batı, A. H. (2004). Nitel araştırma yöntemleri. Ders notları sunusu.
Biçen Kartal, B. Ş. (2018). Ortaokul öğrencilerinde akademik başarının rekabetçi tutum ve problem çözme becerileri açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (15. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Cantimer, G.G., & Şengül, S. (2020). Matematik eğitiminde öz yeterlilik araştırmalarının incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 21(2), 16-35.
Çanakçı, O. ve Özdemir, A.Ş. (2011). Matematik Problemi Çözme Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi. AİBÜ Eğitim Fakültesi Dergisi,11(1), 119-136
Çelik, S., Kul, Üve Uzun, S.Ç. (2018). Ortaokul matematik dersi öğretim programındaki kazanımların yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 775-795.
Durna, B. (2022). Ortaokul öğrencilerinin problem kurma öz-yeterlilikleri, problem çözme tutumları ve problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerilerinin incelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi, Muğla.
Hackett, G. & Betz, N.E. (1989). An exploration of the mathematics self-efficacy/mathematics performance correspondence. Journal for Research in Mathematics Education, 20, 261- 273.
Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Katrancı, Y., & Şengül, S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin matematik problemi oluşturma, matematik problemi çözme ve matematiğe yönelik tutumları arasındaki ilişkiler. Eğitim ve Bilim, 44(197).
Kazak, V. (2012). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin kesirlerde toplama işlemine yönelik sözel problem kurma ve problem çözme becerilerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Metin, M. (2014). Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem akademi yayıncılık. Ankara
Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2009). İlköğretim matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2018). İlkokul ve ortaokul matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
National Council f Teachers of Mathematics [NCTM]. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston.
Özsoy,G.(2005). Problem Çözme Becerisi İle Matematik Başarısı Arasındaki İlişki.Gazi Eğitim Fakültesi.Ankara
Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in achievement settings. Review of Educational Research, 66, 543-578.
sedatsen.files.wordpress.com ilk kez september 2014 tarihinde google tarafından dizine eklenmiştir.https://sedatsen.files.wordpress.com/2015/02/bilim4.pdf
Taşkın, D., Aydın, F., Güven, B., & Akşan, E. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözmeye yönelik inanç ve öz-yeterlilik algıları ile rutin ve rutin olmayan problemlerdeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Education Sciences, 7(1), 50-61.
Tunç, Y. ve Taşgın, A. (2018). Ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerisine yönelik algılarının incelenmesi. 1. Uluslararası Iğdır Multidisipliner Çalışmalar Kongresi. Iğdır.
Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği programının matematiğe karşı öz-yeterlik algısına etkisi. Journal of Qafqaz University, 8(1),1-8.
Yazgan, Y., & Arslan, Ç. (2017). Matematiksel sıradışı problem çözme stratejileri ve örnekleri. Pegem akademi yayıncılık. Ankara.
Yıldırım, E. Araştırmanın tanımı-önemi-temel kavramlar. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.gokselarmagan.com/TEAT/04_tanimonem.pdf Erişim tarihi 08.06.2023
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Journal of Curriculum and Educational Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
